mandibulair repositie apparaat

Beugel tegen snurken en Slaapapneu

Een mogelijke behandeling tegen snurken of slaapapneu (OSAS) is het dragen van het Mandibulair Repositie Apparaat (MRA). Deze beugels worden ook wel snurkbeugels genoemd omdat ze goed werken tegen snurkklachten.
Behandeling met een MRA gebeurt altijd na verwijzing van en in overleg met de behandelaar (meestal KNO-arts of longarts).

De werking van een MRA-beugel

De MRA bestaat uit twee kunststof plaatjes die over de tanden en kiezen in de boven- en onderkaak geschoven worden. Hierbij wordt de onderkaak iets naar voren getrokken waardoor de luchtpijp verder wordt geopend. De luchtweg wordt zo niet geblokkeerd door de zachte delen uit de keel, waardoor het snurken niet meer optreedt en ook ademstops bij slaapapneu verholpen worden. De MRA wordt tijdens de slaap gedragen. Het voordeel van een beugel is dat het een klein apparaat is dat eenvoudig meegenomen kan worden. Door de twee delen is het mogelijk om de mond nog te bewegen en kan iemand dus praten en bijvoorbeeld 's nachts iets drinken zonder de beugel uit te doen. 

Deze beugel beschermt de tanden en kiezen tevens bij tandenknarsen. 
Een MRA is minder geschikt voor mensen die last hebben van:

• Kaakgewrichtsklachten
• Verhoogde braakreflex
• Slechte conditie van gebit, tandvlees of kaakbot.

Bij mensen met een groot overgewicht of een grote nekomvang werkt de MRA minder effectief tegen slaapapneu.
Om vast te stellen of een MRA (voldoende) werkt bij een Apneu-patiënt, moet (nogmaals) een slaaponderzoek (polygrafie of polysomnografie) plaatsvinden met de MRA-beugel. 

 

Consult

De tandarts onderzoekt eerst de conditie van het gebit en het omgevende weefsel. Ook worden röntgenfoto's gemaakt. Op grond van deze foto's beoordeelt de tandarts of het zinvol is om een MRA te maken. 

 

Aanmeten van de beugel

De MRA wordt op maat gemaakt voor de patiënt. Tijdens een vervolgafspraak wordt een gebitsafdruk gemaakt en een beetregistratie. Met de beetregistratie wordt bepaald hoe de tanden en kiezen van de onder- en bovenkaak op elkaar passen. Het tandtechnisch laboratorium zal het ontwerp van de beugel in plastic uitvoeren. Als de MRA klaar is, krijgt de patiënt de beugel met een instructie mee naar huis. Na 2 tot 3 weken komt de patiënt op controle om te bespreken of de behandeling werkt en of er nog klachten zijn. Zo nodig kan de beugel worden bijgesteld.

 

Gewenningsperiode

De meeste patiënten wennen snel aan het dragen van een MRA. Binnen twee weken kan iemand de beugel de gehele nacht zonder problemen dragen. 
In het begin kunnen de kaakspieren 's ochtends gespannen aanvoelen en kan een moe gevoel in de kaken ontstaan. Het gebit lijkt dan soms niet meer goed op elkaar te passen. 
Het is aan te raden om 's ochtends, direct na het wakker worden de beugel uit te doen en de kiezen enige keren stevig in de goede stand op elkaar te klemmen. In de loop van de ochtend gaat het gebit weer beter ‘passen'. 
Tanden, kiezen en het tandvlees kunnen enige tijd gevoelig zijn. Sommige patiënten hebben tijdens het slapen een verhoogde speekselafgifte door de beugel of krijgen juist last van een droge mond. 
Deze ongemakken nemen na verloop van tijd geleidelijk af. 

 

Tandheelkundige behandelingen en MRA

De vorm van het gebit kan na uitgebreide tandheelkundige ingrepen, bijvoorbeeld het plaatsen van kronen en bruggen, erg veranderen. Dit heeft tot gevolg dat de MRA niet meer goed past. De MRA moet dan worden aangepast. Bij erg grote veranderingen zal een nieuwe MRA worden gemaakt. Daarom is het aan te raden om eventuele uitgebreide tandheelkundige behandelingen voorafgaande aan het maken van een MRA uit te voeren.

 

Nadelen

De MRA heeft relatief weinig nadelen en bijwerkingen. Vooraf is niet te voorspellen hoeveel last iemand van de beugel zal hebben en of de beugel daadwerkelijk zal werken. Het is belangrijk dat het gebit goed wordt bekeken en dat er een goed passende MRA van hoge kwaliteit wordt gemaakt. 
Bij patiënten met een AHI tot 30 (aantal ademstops per uur) is de MRA een goed hulpmiddel. 
Er is nog weinig bekend over de resultaten en bijwerkingen van de MRA op lange termijn omdat de behandeling nog relatief nieuw is. Voorlopige onderzoeken geven aan dat de stand van het gebit kan veranderen na het jarenlang dragen van de MRA. 
Soms kunnen patiënten loszittende bruggen en kronen of kaakgewrichtsklachten krijgen. Of dit met de MRA te maken heeft is overigens onduidelijk, omdat dit ook kan ontstaan zonder het gebruik van een MRA.

 

Vergoeding kosten

Bij snurkklachten worden de kosten van deze beugel bij enkele zorgverzekeraars (gedeeltelijk) vergoed vanuit het aanvullende pakket.
Wanneer er sprake is van slaapapneu (OSAS) zal een MRA door sommige zorgverzekeraars worden vergoed vanuit het basispakket. Een MRA wordt vergoed als iemand meer dan vijf ademstops per uur (AHI >5) heeft.